2 czerwca mija czwarta rocznica śmierci Andrzeja Niemczyka, wybitnego trenera siatkarskiego. Prowadzona przez niego reprezentacja Polski kobiet zdobyła w 2003 i 2005 roku mistrzostwo Europy.

– W 2003 roku miał pomysł jak połączyć umiejętności doświadczonych zawodniczek z talentem młodszych. W naszą pracę tchnął nowego ducha. My chciałyśmy trenować, a on nas psychicznie wsparł, zmobilizował – mówiła dwukrotna czempionka kontynentu, a w 2005 roku wybrana najlepszą siatkarką Europy Dorota Świeniewicz, wspominając znakomitego szkoleniowca.

Andrzej Niemczyk urodził się 16 stycznia 1944 roku w Łodzi. Grał na pozycji rozgrywającego w miejscowych klubach Społem i Anilanie oraz Stali Mielec. Był powoływany do kadr narodowych w różnych kategoriach wiekowych. Karierę zawodniczą zakończył w połowie lat 60. Był absolwentem warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Szybko został trenerem. W 1977 roku prowadzona przez niego reprezentacja Polski kobiet zajęła w mistrzostwach Europy czwarte miejsce.

 – Przed startem powiedział, że chce zdobyć medal. Jak nie będzie miejsca na podium, to rezygnuje. Było czwarte miejsce. Andrzej okazał się człowiekiem honorowym i złożył dymisję – wspomina Władysław Pałaszewski, znakomity sędzia i trener.

– Nie dotrzymałem obietnicy. Dlatego podziękowałem za współpracę i wyjechałem za granicę – mówił Andrzej Niemczyk w jednym z wywiadów. Następnie wiele lat spędził za granicą, prowadził m.in. dziesięć lat żeńską reprezentację Niemiec. Odnosił sukcesy z klubowymi zespołami Niemiec i Turcji.

Powtórną szansę prowadzenia reprezentacji otrzymał w 2003 roku, kiedy przejął zespół po Zbigniewie Krzyżanowskim.

– Odniósł wielki sukces, a dwa lata później go powtórzył za co czapki z głów – mówi Władysław Pałaszewski i podkreśla, że Andrzej Niemczyk był człowiekiem otwartym na innych, znakomitym kompanem i słynął z ciętego języka.

Był trzykrotnie żonaty. Jego córki grały w reprezentacjach Polski (Małgorzata) i Francji (Kinga). Małgorzata Niemczyk zdobyła w 2003 roku złoty medal ME.

– Byłem trzykrotnie żonaty i trzy razy się rozwiodłem. A z siatkówką ożeniłem się na całe życie – to jedno z jego słynnych powiedzeń. Powtarzał, że pracując z siatkarkami trzeba również znać się na kosmetyce, fryzjerstwie i modzie. Tej dyscyplinie sportu poświęcił się bez reszty.

W ostatnich latach życzi był komentatorem Polsatu Sport, pisał felietony. Cieszył się ogromną popularnością wśród dziennikarzy. – Nie znam drugiego trenera tak otwartego na nasze środowisko - mówił Rafał Bała (Polskie Radio), dziennikarz z wieloletnim doświadczeniem. – Doskonale rozumiał naszą pracę. Powtarzał, że media również pracują dla siatkówki. Cieszył się z obecności polskich dziennikarzy na imprezach zagranicznych. Zapraszał na treningi i dodawał, że nie ma nic do ukrycia. Miał czasem pretensje, ale nie chował urazy. Był chętny do rozmowy niezależnie od wyniku jaki padł na boisku.

Niemczyk przez długi czas zmagał się z nowotworem węzłów chłonnych. Nie ukrywał swej choroby, przeciwnie – wielokrotnie mówił o niej na forum publicznym, dodawał otuchy tym, którzy cierpieli. Ze śmiercią Andrzeja Niemczyka odszedł kawał historii polskiej siatkówki.

Andrzej Niemczyk (16 stycznia 1944 - 2 czerwca 2016)

Trener reprezentacji Polski kobiet (1975–1977)

1975 – 6. miejsce w mistrzostwach Europy w Jugosławii

1977 – 4. miejsce w mistrzostwach Europy w Finlandii

Trener reprezentacji  kobiet RFN (1981–1989)

1982 – 14. miejsce na mistrzostwach świata w Peru

1983 – 5. miejsce na mistrzostwach Europy w NRD

1984 – 6. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles

1985 – 6. miejsce na mistrzostwach Europy w Holandii

1986 – 13. miejsce na mistrzostwach świata w Czechosłowacji

1987 – 9. miejsce na mistrzostwach Europy w Belgii

1989 – 6. miejsce na mistrzostwach Europy w Niemczech

Trener reprezentacji Polski kobiet (2003–2006)

2003 – Złoty medal mistrzostw Europy w Turcji

2005 – Złoty medal mistrzostw Europy w Chorwacji

Trener klubowy

Mistrz Niemiec: 1982,1983,1984,1986,1987,1988 (SV Lohhof)

Mistrz Turcji: 1997 (Vakifbank), 1998 (Vakifbank), 1999 (Vakifbank), 2001 (Eczacibasi)

Puchar Europy CEV – 1981 z SV Lohhof (I edycja pucharu)

Puchar Niemiec z SV Lohhof 1982, 1983, 1984, 1986

Puchar Niemiec z SCC Berlin 1994, 1996

Puchar Europy z klubami niemieckimi:

1981 – Zdobywca Pucharu CEV

1982 – 3. miejsce PEMK (SV Lohhof)

1983 – 4. miejsce PEMK (SV Lohhof)

1984 – 3. miejsce PEMK (SV Lohhof)

1985 – 4. miejsce PEMK (SV Lohhof)

1986 – 2. miejsce PEZP (SV Lohhof)

Puchar Europy z klubami tureckimi:

1991 – 3. miejsce Puchar CEV – Vakifbank

1992 – 3. miejsce Puchar CEV – Vakifbank

1998 – 2. miejsce PEMK – Vakifbank

1999 – 2. miejsce PEMK – Vakifbank

2002 – 4. miejsce PEMK – Eczacibasi